ပအို၀္းသမိုင္း

  ေမဂ်ာ အင္ရီကြိဇ္ (Major Enrequeeze) ျပဳစုသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလူမ်ိဳးမ်ားအေၾကာင္း စာအုပ္တြင္ ကရင္သည္ ထိုင္းတရုတ္အႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ေရးသားထားသည္။ ယိုးဒယားႏြယ္ေသာ

ထိုင္းတရုတ္အုပ္စုတြင္ ကရင္အုပ္စု ရွမ္းအုပ္စုႏွင့္ အျခားအစုငယ္ေလးမ်ားပါ၀င္သည္။ ကရင္အစုတြင္ပါ၀င္

ေသာ ထိုလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ______________

                     

                            (၁) လူမ်ိဳးသီးျခားေဖာ္ျပထားေသာကရင္

                            (၂) စေကာကရင္

                            (၃) ပိုးကရင္

                            (၄) ေတာင္သူ

                            (၅) ပကူး

                            (၆) မိုးနဲပြား

                            (၇) ဘြဲ႕

                            (၈) ကရင္ျဖဴ

                            (၉) ပေဒါင္

                           (၁၀) ကရင္နီ

                           (၁၁) ဂဲခိုတို႔ျဖစ္ၾကသည္။

            ဆာေဂ် ေဂ်ာ့စေတာ့ကလည္း  ပအို၀္းေခၚ ေတာင္သူတို႔၏ စာေပသည္အဓိက အားျဖင့္ ကရင္ျဖစ္ ေသာ္လည္းေသြးသားအားျဖင့္ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ကရင္ ျမန္မာႏွင့္ ရွမ္းေသြးမ်ားေရာေႏွာလ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။

     ၁၉၇၂ ခု၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔ထုတ္ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဆာင္းပါးရွင္ ဆင္ဟိုင္းက ေသြးခ်င္းအသီးသီး ရင္းႏွီးခ်စ္ၾကည္ ေဆာင္းပါးတြင္ ေဆာင္းပါးတြင္ ၁၉၂၄ ခုႏွစ္၊ သန္းေခါင္ စာရင္းအရ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ားကို ကရင္တိုင္းရင္းသားအုပ္စုတြင္ ယာယီအားျဖင့္ ထည့္သြင္းေဖၚျပထား သည္ကုိေတြ႔ရေပသည္။ ဤသို႔ထည့္သြင္းရျခင္းမွာ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ မင္းတိုင္းပင္အမတ္မ်ားကို

လူမ်ိဳးအလိုက္ သီးျခားေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္ ရရွိရန္ျပဌာန္းထားရာတြင္ ကရင္တိုင္းရင္းသားဦးေရက နည္းေနသျဖင့္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပန္ၾကားခ်က္ကို ပအို၀္းတို႔က လက္ခံသေဘာတူညီခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္းသိရွိရေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ပအို၀္းကို ကရင္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ပိုး(ပအို၀္း)ဟူ၍လည္းေကာင္း မွတ္ယူလာခဲ့ၾကသည္ဟု ေဖာ္ျပထားေလသည္။

         ကရင္လူမ်ိဳး အထူးစံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၏ အစီရင္ခံစာ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ပအို၀္းလူမ်ိုဳးႏွင့္ ပက္သက္၍ မူလက ကရင္အႏြယ္၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ကရင္လူမ်ိဳးအထူးစံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔က ကရင္လူမ်ိဳးဆိုေသာစာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းျခင္းမျပဳရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ကိုယ့္အစုႏွင့္ကိုယ္ စုစုေ၀းေ၀းေနထိုင္လ်က္ရွိၿပီး လူဦးေရ အလံုအေလာက္ရွိသျဖင့္ သီးျခားသတ္မွတ္သင့္သည္ဟု ေဖာျပထား ေလသည္။

                 တိုင္းရင္းသားရိုးရာယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံမ်ား (ကရင္) တြင္  ပအို၀္းသည္ ကရင္အႏြယ္ျဖစ္ၿပီး ကရင္သည္ထိုင္းတရုတ္အုပ္စုမွဆင္းသက္လာသည္ဟု ေရးသားေဖၚျပထားသည္။

           ျပည္ေထာင္စုဖြား တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား (ငါန္းဇြန္ေမာင္ၾကင္ဟန္)ေဆာင္းပါးတြင္ ကရင္လူမ်ိဳး အုပ္စုငယ္တြင္ စေကာကရင္၊ပိုးကရင္၊ပတူကရင္၊မိုးနဲပြားကရင္၊ဘြဲ႕ကရင္၊ပအို၀္း(ေတာင္သူ)ကရင္မ်ားပါ ၀င္သည္ ဟု ေရးသားေဖာ္ျပထား၏

              ဆရာႀကီးဦးေဖတင္ေမာင္ ၏ ဘာသာေလာကၾကမ္းစာမ်က္ႏွာ ၁၃ တြင္ ျမန္မာျပည္ ၌ ကရင္ ဘာသာေျပာဆိုသူတို႔သည္ အေရတြက္အားျဖင့္ျမန္မာလူမ်ိဳးမွအပ အမ်ားဆံုးျဖစ္၏ ယိုးဒယား ျပည္မွာလည္း ရွိၾက၏ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအနက္အမ်ားအားျဖင့္ စေကာႏွင့္ပိုးတို႔သည္လြင္ျပင္မ်ား၌ေနၾက၏ ေတာင္တန္းကရင္္မ်ားအနက္ ေတာင္သူတို႔သည္ ဦးေရအမ်ားဆံုးျဖစ္၏ မိမိတို႔ကို ပအို၀္းဟုေခၚ၍ ရွမ္းျပည္ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္သထံုရင္စုတြင္ မ်ားစြာေနထိုင္ၾက၏ ဟုေရးသားထားေလသည္။ ဦးေဖေမာင္တင္က ေတာင္သူကို ေတာင္တန္းကရင္ဟုေခၚ၏ ဦးေဖေမာင္တင္၏အဆိုအရလည္း ေတာင္တန္းကရင္ေခၚပအို၀္း လူမ်ိဳးတို႔သည္ ကရင္အုပ္စု၌ပါ၀င္ေၾကာင္းျဖင့္ ယူဆေလသည္။

                        ေဒါက္တာသန္းထြန္းကလည္း သူ၏ေခတ္ေဟာင္းျမန္မာ ရာဇ၀င္တြင္  ပုဂံေက်ာက္စာ မ်ား၌ ကရင္ႏြယ္ဟုယူဆရန္ ရွိသည့္ ေတာင္သူဟူေသာအမည္ကုိလည္း ေတြ႔ရတတ္ပါသည္။

ယခုေတာင္သူကား ေတာင္တန္းတစ္ေလ်ာက္၌ယာလုပ္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏ ေက်ာက္စာတစ္ခု၌ ကရင္တန္မိေျပာက္ (ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေက်ာက္စာ၊စာအုပ္၃၊ဓာတ္ပံု၃၀၉၊စာေၾကာင္း၃၄) ဟုေတြ႕ရဖူးသည္။ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ယခုအခါကရင္စကားေျပာသူအေရအတြက္မွာ ျမန္မာစကားေျပာသူႏွင့္ လိုက္လွ်င္ဒုတိယလိုက္၏ ကရင္မ်ိဳးခြဲတြင္ စေကာႏွင့္ ပိုးတို႔က လြင္ျပင္မ်ား၌ေနၾက၏ ေတာင္တန္းကရင္တြင္ ဦးေရအမ်ားဆံုးကား ေတာင္သူ ျဖစ္၏ ပအို၀္းအမည္ခံကာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ သထံုခရိုင္တြင္ အမ်ားအျပားေနၾကသည္။  ၁၄* " ဟုေရးသားထားေလသည္။

   

              ၁၉၃၅ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာျပည္စီရင္အုပ္ခ်ုဳပ္မႈအက္ဥပေဒအရ ၁၉၃၆ခုႏွစ္ ေမလ ၆ရက္ ေန႔စြဲပါ ဘုရင္ ခံမင္းႀကီး၏ေၾကျငာခ်က္တြင္ လူမ်ိဳး ၁၁ မ်ိဳးကို ကရင္လူမ်ိဳး (သို႕မဟုတ္) ေတာင္သူလူမ်ိဳးဟူ၌ အက္ဥပေဒ၏ တတိယႏွင့္စတုတၳဇယားအလုိ႔ငွာ ခြဲျခားေဖာ္ျပခဲ့သည္။

            ေဒသ အလိုက္ကြဲျပားျခားနားေနေသာမ်က္ေမွာက္ကရင္ဘာသာစကား၏ မူရင္းကရင္ဘာသာစကား တိုးတက္လာပံုကိုက႑ဌာန္(လည္ေခ်ာင္းအရပ္၌ျဖစ္ေသာအသံ)စာတမ္းတြင္ ေအာက္ပါအတုိင္းေဖာ္ျပထားသည္။

                   ကရင္ဘ၀ဓေလ့စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၂-၂၃ တြင္ အထူးသျဖင့္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ၊ ျမန္မာျပည္စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈအက္ဥပေဒအရ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၆ ရက္ေန႔စြဲပါ ဘုရင္ခံမင္းႀကီး၏ ေၾကျငာ ခ်က္တြင္ ကရင္လူမ်ိဳး ၁၁ မ်ိဳးတြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးကိုေတာင္သူကရင္ဟုလည္းေကာင္း၊၁၉၃၁ ခုႏွစ္၊ျမန္မာျပည္

လူဦးေရသန္းေခါင္စာရင္း အစီရင္ခံစာ စာရင္းခ်ဳပ္ ၁၇၊စာရင္းအပိုဒ္ ၂၊စာမ်က္ႏွာ ၂၂၄ တြင္းကရင္လူမ်ိဳး ၁၇ မ်ိဳး ၌လည္းေကာင္း ခြဲျပထားသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။

            ဦးမင္းႏိုင္၏ တို႔တိုင္းရင္းဘြားျပည္ေထာင္စုသားစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၇ တြင္ ေတာင္သူကို အခ်ိဳ႕ က ပအို၀္း ဟူ၍ ေခၚဆိုၾကေပသည္။ရွမ္းျပည္ တြင္ ေတာင္သူႏွင့္ ပအို၀္းႏွစ္ခုစလံုးကိုပင္ အမ်ားေခၚေ၀ၚသံုးစြဲ လ်က္ရွိၾကေပသည္။ ပအို၀္းေတာင္သူတို႔သည္ ေတာင္ေပၚကရင္အုပ္စုတြင္ပါ၀င္ၾကေပသည္ ဟုေဖၚျပထားေလသည္။

      ပအို၀္းတို႔သည္ ကရင္အုပ္စု၀င္မ်ိဳးကြဲတစ္ခု ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ မ်ားစြာေသာဘာသာစကားတို႔သည္ ဆင္တူသည္ကို ေအာက္ပါဇယားတြင္ ေလ့လာႏိုင္ေပသည္။ဘာသာစကားတို႔ဆင္တူေနေသာ္လည္းဓေလ့စ ရို္က္မ်ားျခားနားၾကေပသည္။အခ်ိဳ႕စကားလံုးမ်ားတူညီေသာ္လည္း အခ်ိဳ႔မွာ ဆက္စပ္မရေအာက္ျခားနားၾက ေလသည္။

                      

 ေရာဘတ္ဘီဂ်ဴန္း၏ ဘာသာစကားသုေတသန ျပဳခ်က္ကို ၾကည့္ပါကလည္း ေတာင္သူေခၚ ပအို၀္းလူမ်ိဳးသည္ ကရင္လူမ်ိဳးအုပ္စုတြင္ ပါ၀င္ေနေၾကာင္းေတြ႔ရေပသည္။

         ကရင္လူမ်ိဳးႏွင့္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရွးက ညီရင္းအစ္ကိုမ်ားျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းျဖင့္ပံုျပင္ရွိေလသည္။

 ထိုပံုျပင္မွာ __________________

                            ေရွးက ပအို၀္းႏွင့္ ကရင္လူမ်ိဳးတို႔သည္ ညီရင္းအစ္ကိုမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး အတူတကြေနထိုင္စားေသာက္ၾကသည္။ထို႔ေၾကာင့္အမဲလိုက္၍ရရွိေသာ အမဲသားငါးမ်ားကုိလည္းအညီအမွ် ေ၀ွစားေသာက္ခဲ့ၾကသည္။

        တစ္ခါေသာ္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေတာလိုက္ရာ ဆင္တစ္ေကာင္ရ၏  ပအို၀္းအမ်ိဳးသားက ဆင္၏အသား ကို ကရင္လူမ်ိဳးတို႔အား အညီအမွ်ေ၀ငွေပး၏ ေနာက္တစ္ရက္တြင္ကရင္လူမ်ိဳးတို႔က ျဖဴေကာင္ကိုရ၏

ကရင္လူမ်ိဳးတို႔ကျဖဴေကာင္၏အသားကို ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔အား အညီအမွ် ေ၀ငွေပးေလသည္။ သို႔ေသာ္ပအို၀္း

လူမ်ိဳးတို႔ ျဖဴေကာင္၏အေမြးကိုသာျမင္သြား၏ထိုအခါ ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔က ျဖဴေကာင္၏အေမြးႀကီးလွ်င္ အေကာင္လည္းႀကီးလိမ့္မည္ဟုထင္၏ ထို႔ေၾကာင့္ျဖဴေကာင္၏ အေမြးႀကီးလ်က္ႏွင့္ ငါတိုပအား ေ၀ငွေသာ ျဖဴသားမွာနည္းလြန္းလွသည္။ ကရင္လူမ်ိဳးတို႔ ငါတို႔အေပၚအေကာက္ႀကံရက္ေပသည္ဟု အထင္မွားသြား၏

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ ကရင္လူမ်ိဳးတို႔ထံမွ ခြဲထြက္သြားေသာဟူ၏ ဤသို႕ေသာ ပအို၀္းလူမ်ိဳး တို႔ခြဲထြက္သြားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ကရင္လူမ်ိဳးတို႔က ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔အား ကရင္ဘာသာျဖင့္ တေအာ္သူ ဟု ေခၚေၾကာင္းျဖင့္ေျပာဆိုၾက၏

တေအာ္သူ ဟူေသာကရင္စကားမွာ ျဖဴသားမစားေသာလူမ်ိဳး၊စိတ္နာျခင္း၊ေအာ့ျခင္း ဟုအဓိပၸါယ္ရ၏

ကာလေရႊ႕လ်ားလာေသာအခါ တေအာ္သူမွ ေတာ္သူ ေတာ္သူမွ ေတာင္သူျဖစ္လာသည္ဟုဆိုသည္။

ကရင္ျပည္နယ္ရွိကရင္လူမ်ိဳးမ်ားကလည္း ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔သည္တစ္ခ်ိန္က မိမိတို႔၏ေဆြရင္းညီအစ္ကို ဟုယေန႕တိုင္ေအာင္ေျပာဆိုေနၾကေပသည္။

      ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းအရ ပအို၀္းလူမ်ိဳးကို ပိုးကရင္အုပ္စုတြင္ထည့္တြင္းေရတြက္ခဲ့၏

ပိုးကရင္အုပ္စုကို မြန္ကရင္အုပ္စု၊ ပအို၀္းေတာင္သူအုပ္စုႏွင့္ မိုပြာအစုဟူ၍ ခြဲျခားထားေလသည္။

ကရင္ဘ၀ဓေလ့စာအုပ္တြင္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္၊ျမန္မာျပည္စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အက္ဥပေဒအရ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေမလ ၆ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ေၾကျငာေသာဘုရင္ခံမင္းႀကီး၏ ကရင္လူမ်ိဳး ၁၀ မ်ိဳးျပန္တမ္းတြင္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားကို ေတာင္သူကရင္ဟူ၍ ထည့္သြင္းေၾကျငာခဲ့သည္။

      ၀ီလီယန္ဒန္းဟက္ကက္၏(William dunn Hackett's The Pa-o People of the shan state Union of Burma, A Socialogical and Ethnographic Study of the Pa-O (Taungthu) People " စာအုပ္တြင္

 ၁၉၀၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္အထိ သန္းေခါင္စာရင္းအရ ပအို၀္းတို႔သည္ တတိယအႀကီးဆံုးကရင္လူမ်ိဳးစု ႀကီးျဖစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ပအို၀္းတို႔ကို ပိုးကရင္ႏွင့္တစ္တန္းတစ္စားတည္းထားသည္ကို သေဘာက် ၾကသည္။ ကရင္ႏွင့္ပက္သက္ေသာ စာအုပ္တိုင္းတြင္လည္း ေတာင္သူ(ပအို၀္း)ကိုညြန္းထားျခင္းမ်ားပါေလ့ ရွိသည္။ပအို၀္းႏွင့္ပက္သက္ေသာယဥ္ေက်းမႈအေထာက္အထားပစၥည္းမ်ားမွာ အလြန္ရွားလွသည္။

ဘာသာစကားကိုေလ့လာလွ်င္ ပအို၀္းဘာသာစကားသည္ ပိုးကရင္ဘာသာစကားျဖစ္သည္ ဆုိသည္မွာ သံသယ ျဖစ္စရာပင္ျဖစ္သည္ ဟု ေရးသားေဖာ္ျပထား၏

         ၁၉၃၆  ခုႏွစ္တိုင္ေအာင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးသည္ ကရင္ႏြယ္စုတြင္ ပါ၀င္ေနေသးသည္ကိုေတြ႔ရ၏ ပအို၀္း လူမ်ိဳးစုကိုကရင္မ်ိဳးႏြယ္စုတြင္ထည့္သြင္းၿပီး ကရင္လူမ်ိဳးအခြင့္အေရးအတိုင္းခံစားခြင့္ျပဳေစသည္။ ဥပမာ_

လူမ်ိဳးစုအမတ္တင္ေျမာက္ရာတြင္ ပအို၀္းလူမ်ိဳးအမတ္ကို ကရင္လူမ်ိဳးအမတ္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကသည္

၁၉၃၉ ခုႏွစ္တစ္၀ိုက္တြင္ ကရင္လူမ်ိဳးစုအမတ္ျဖစ္ေသာ သထံုဦးလွေဖမွာ ပအို၀္းလူမ်ိဳးျဖစ္၏ ဤသည္ကား

အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ ေကာက္က်စ္မႈပင္ျဖစ္ေလသည္။

        ျပည္သူ႕လြတ္ေတာ္ ပါလီမန္အမတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အက္ဥပေဒႏွင့္ နည္းဥပေဒမ်ားကို ေရးဆြဲေသာ အခါအားလံုးညီညြတ္မႈွရွိေစရန္ျပည့္သူ႔ကိုယ္စာလွယ္မ်ားပါ၀င္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအႀကံေပးအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေလသည္။ ထိုဥပေဒ အႀကံေပးအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းေသာအစည္းအေ၀းတြင္ ကရင္ေကာင္စီကိုယ္စားလွယ္ေစာေအာင္ပ ပအုိ၀း္ႏွင့္ ကရင္နီတိုင္းရင္းသားကို ၁၉၃၅ ခုႏွစ္အက္ဥပေဒ အရ၊ကရင္အုပ္စုတြင္ထည့္သြင္းထား၏ကရင္အမ်ိဳးသားကိုယ္စာလွယ္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္လည္း ပအို၀္းႏွင့္ ကရင္နီတိုငး္ရင္းသားမ်ား ပါ၀င္သင့္ေၾကာင္းတင္ျပခဲ့ေလသည္။

  သို႔ေသာ္ ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ အဖြဲ႔၀င္ေရြးေကာက္ပြဲမင္းႀကီး ဦးေက်ာ္က ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ အက္ဥပေဒရည္ ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးသမိုင္းကိုပါ တင္ျပေဆြးေႏြးသြား၏ ျမန္မာ့သမိုင္းအစဥ္အရပအို၀္းေတာင္သူႏွင့္ ကရင္နီလူမ်ိဳးတို႔ကို သီးျခားလူမ်ိဳးအျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳထားသျဖင့္  အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၈၃ ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ အတိုင္းကရင္လူမ်ိဳးစုတြင္မထည့္သြင္းသင့္ေၾကာင္းဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

            ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ ၁ ၊ စာမ်က္ႏွာ ၉၄ တြင္ ကရင္တို႔တြင္ ေတာင္ေပၚကရင္ ၊ ကြင္းကရင္ဟု

ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲျခားႏိုင္သည္။ ကြင္းကရင္တို႔တြင္ စေကာ (ငါးသိန္းေက်ာ္) ပိုး (ငါးသိန္းမွ်)ႏွင့္ ပအို၀္းေခၚ ေတာင္သူထက္၀က္ (တစ္သိန္းမွ်) တို႔ ပါ၀င္သည္  ဟု ေရးသားေဖာ္ျပထားေပသည္။

    ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ ၆ ၊စာမ်က္ႏွာ ၂၇၈ တြင္လည္း ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ ကရင္အႏြယ္ျဖစ္ေသာ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေတာင္ေပၚကရင္၊ကြင္းကရင္ႏွစ္မ်ိဳးလံုးသည္ ထက္၀က္စီခန္႔ ပါ၀င္သည္။သို႕ေသာ္ မူလက ေတာင္ေပၚ၌ အေနမ်ားေသာလူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္၍လည္း ေတာင္သူဟူ၍ေခၚေ၀ၚဟန္ ရွိသည္။ ကရင္လူမ်ိဳးတို႔သည္ အမ်ိဳးအလိုက္ မိမိတို႔ကိုယ္ကုိ ေခၚေ၀ၚေသာအမည္မ်ားရွိၾကသည္။ပံုစံအားျဖင့္ ကရင္နီ တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ကယားဟု ေခၚၾကသည္။ ပအို၀္း ဟူေသာအမည္သည္လည္း အမ်ိဳးအလိုက္ေခၚေ၀ၚ ေသာအနည္ပင္ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းတို႔သည္ ကရင္မ်ိဳးတို႔တြင္ လူဦးေရအားျဖင့္တတိယ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္ဟု

ေဖာ္ျပထားသည္။

                  ၀ီလီယန္ဒန္းဟက္ကက္ ကလည္း ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔ေျပာဆိုေသာစကားမွာ ကရင္တိုင္း ရင္းသားမ်ားေျပာဆိုေသာစကားႏွင့္ဆက္သြယ္မႈရွိ၏ လူမ်ိဳးျခင္းလည္းဆပ္စပ္မႈရွိကာ ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ အတူတူဆင္းသက္ခဲ့မည္ ဟု ယူဆေလသည္။ ပညာရွင္အသီးသီးႏွင့္စာအုပ္အသီးသီးတို႔၏ ေရးသားေဖာ္ျပ ခ်က္ကိုၾကည့္လွ်င္ ပအို၀္းႏွင့္ကရင္သည္ မူလက လူတစ္မ်ိဳးတည္းဟု ဆိုဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ေလသည္။

              ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး

တစ္မ်ိဳးအျဖစ္ေနထိုင္လာခဲ့သည္မွာ အ ထင္ အ ရွား ျဖစ္ ၏ ယခုထိတိုင္ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ဓေလ့ထံုး

စံ၊ဘာသာစကားသီးျခားစြာပင္ရွိေနေပသည္။

ပအို၀္း၊ကရင္၊မြန္လူမ်ိဳးတို႔သည္ သု၀ဏၰဘုမၼိ သထံုနယ္တြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအလြန္နီးကပ္စြာ  ေအးအတူပူ အမွ်စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေၾကာင္းသမိုင္းအရ သိရွိႏိုင္ေပသည္။ ပအို၀္းတိုင္းရင္သားစကားႏွင့္ ကရင္တိုင္းရင္းသားစကားအခ်ိဳ႕ တူညီေနၾကျခင္းမွာလည္း အတူတကြေနထိုင္ၾကရာမွ ကရင္စကားအခ်ိဳ႕ကို ပအို၀္းတို႔ကေကာက္ယူေမြးစားျခင္းမ်ိဳးလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

      ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားစာဆိုေတာ္ျဖစ္ေသာ  ပင္စံုဆရာေတာ္က ပအို၀္းဘာသာျဖင့္သု၀ဏၰပကာသနီ က်မ္းတြင္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကငွန္းျဖင့္ အေျခစိုက္ခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပ ေရးထားသား၏

            ဇမၺဴတံဆိပ္က်မး္ကလည္း ျမန္မာ ၇ မ်ိဳးထဲတြင္  သက္ႏွင့္ရခိုင္၊ ႏႈိင္းၿပိဳင္ေတာင္သူ ၊ပ်ဴကမ္းယံေရာ၊ ထား၀ယ္ေႏွာက၊မ်ိဳးသတၱ ဟုေဖာ္ျပထား၏ သုေတသနသရုပ္ျပအဘိဓာန္ (စာမ်က္ႏွာ ၄၆၆) တြင္ျမန္မာ ခုႏွစ္မ်ိဳးတြင္ပါ၀င္ေၾကာင္းေဖၚျပထား၏

   ဦးဖိုးျမစ္၏ ေလာကဟိတရာသီက်မ္း(စာမ်က္ႏွာ ၂၈၂) တြင္ ျမန္မာခုႏွစ္မ်ိဳးကို ျမန္မာ၊ ပ်ဴ ၊ ေတာင္သူ ၊

ကမ္းယံ၊ေယာ၊ရခိုင္၊ထား၀ယ္ ဟုေဖၚျပထား၏

         ခင္ေမာင္ျဖဴ (ယဥ္ေက်းမႈ) ကလည္း ေရွ႕သို႔စာေစာင္တြင္ ပအို၀္းတို႔ကား တရုတ္ထိုင္း အႏြယ္၀င္မ်ား ဟု အကဲျဖတ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။သတ္မွတ္ပံုမွာ(တရုတ္ထိုင္း သို႔မဟုတ္ ထိုင္းတရုတ္) ယိုးဒယားႏြယ္ေသာတရုတ္အုပ္စုတြင္(က)ကရင္အုပ္စုခြဲႏွင့္(ခ)ရွမ္းအုပ္စုဟူ၍ကြဲျပားခဲ့သည္။ကရင္အုပ္စု၌  စေကာ၊ပကူ၊ဘြဲ႕၊ေတာင္သူ(ပအို၀္း)၊ကရင္ျဖဴ၊ပိုး၊ကယား၊(ကရင္နီ)၊ပေဒါင္၊ယင္းေဘာ္၊ဇယိမ္၊ဗရဲ၊ယင္းတလဲ၊

ကဲခို၊ကဲဗာ စသည့္လူမ်ိဳးမ်ားပါ၀င္ၾကသည္။ပအို၀္း(ေတာင္သူ)တို႔သည္ ေရွးအခါကတည္းကပင္ ျမန္မာတို႔ႏွင့္

အဆက္အသြယ္ရွိခဲ့ၾကသည္။ ေရွးေဟာင္း ပုဂံ ေက်ာက္စာတို႔တြင္ ေတာင္သူ ဟုေဖာ္ျပေရးထိုးခဲ့ၾကသည္ ဟု ေဖာ္ျပထား၏

                       ပုဂံၿမိဳ႕၊ မင္းနန္သူရြာရွိ ေလးမ်က္ႏွာဘုရား တံတိုင္း အတြင္းတြင္ ေက်ာက္စာဂူရွိ၏

ထိုေက်ာက္စာဂူကို သကၠရာဇ္ ၅၈၅ ခုတြင္ေရးထိုးခဲ့၏ ထိုေက်ာက္စာဂူေတာင္ဘက္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီး

အေရွ႕မ်က္ႏွာ၌ မင္းအနႏၲသူႏွင့္ မိဖုရားတို႔၏ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ေရးထိုးမွတ္တမ္းတင္ထားေသာ

ေက်ာက္စာျဖစ္၏ ထိုေက်ာက္စာတြင္ကၽြန္မ်ား၏စာရင္းကိုလည္းေဖာ္ျပထားရာ၊ ေၾကာင္းေရ ၄၃ တြင္

"ကၼအိုအိ(ပ)အို၀္အို၀္ထိန္၁ " ဟုေဖာ္ျပထား၏ ထိုေက်ာက္စာမွာ သကၠရာဇ္(၅၈၅)ခုႏွစ္တြင္ ေရးထိုးထား ေသာေက်ာက္စာျဖစ္၏ ကၽြန္စာရင္းတြင္ "ပအို၀္အို၀္ထိန္"ဟုပါရွိသျဖင့္ ပအို၀္းလူမ်ိဳး ကၽြန္သည္ အိုးလုပ္ငန္း

ကိုလုပ္ရဟန္တူ၏ ဤေက်ာက္စာတြင္ ပအို၀္လူမ်ိဳးကို သကၠရာဇ္ ၅၈၅ ခုကတည္းကပင္ ေတြ႔ေနရေပသည္။

    သကၠရာဇ္ ၆၃၈ ခုႏွစ္ ၊တန္ခူးလဆုတ္ ၅ ရက္ (၄ ဧၿပီ၊၁၂၇၆)တြင္ ေရးထိုးသည့္ ပုဂံအေရွ႕ ဖြားေစရြာ ေဇယပြတ္ဘုရားေက်ာက္စာတြင္ ငျပည့္ညီသား ငကတူး ၁၊ ငစေၾကာ ၁၊ င ေတာင္သူ ၁ ဟုပါရွိေလသည္။

ေက်ာက္စာအရ ငျပည့္ညီသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ငျပည့္ညီ၏အိမ္တြင္ ျမန္မာ၊ကတူး၊ကရင္၊ေတာင္သူ လူမ်ိဳးတို႔တစ္အိမ္တည္း၌ စည္းလံုးညီညြတ္စြာေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။ အထက္ပါအေထာက္အ ထားမ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ေတာင္သူဟုေခၚေသာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ပုဂံေခတ္ကပင္ ေတာင္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္းအမည္ခံကာ သီးျခားလူမ်ိဳးအျဖစ္ရွိခဲ့ၿပီး၊အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို သိရေတြ႔ရေပသည္။

              ေက်ာင္းသံုး ပဥမတန္းျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း၊စာမ်က္ႏွာ၅တြင္လည္း ပုဂံေခတ္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပ်ဴ ၊ မြန္၊ပေလာင္၊ကရင္၊ေတာင္သူ၊သက္၊ကဒူး၊ကခ်င္၊ခ်င္း၊ရခိုင္၊ျမန္မာ၊ရွမ္းစေသာ တိုင္းရင္းသားတစ္ရပ္လံုး

စည္းလံုးညီညြတ္စြာ စုေပါင္းတည္ေထာင္ခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု

ပုဂံျပည္ကိုတည္ေထာင္ရာတြင္ ေတာင္သူေခၚပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ားလည္း ပါ၀င္ခဲ့ေၾကာင္းသိႏိုင္၏

ထို႔ေၾကာင့္ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ပုဂံေခတ္ကပင္ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာေနထိုင္ခဲ့ သည္ဟုသိႏိုင္ေပသည္။ ပုဂံေက်ာက္စာမ်ားတြင္လည္း ေတာင္သူ ဟုေရးထိုးထားသည္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္

ပအို၀္းေတာင္သူလူမ်ိဳးတို႔သည္ ပုဂံေခတ္ကပင္သီးျခားရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။

            အထက္ပါအေထာက္အထားမ်ားကို ၾကည့္လွ်င္ ပအို၀္း တိုင္းရင္သားတို႔သည္ လြန္ခဲ့ေသာေရွးႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ သီးျခားတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ ရွိခဲ့သည္ဟုဆိုႏိုင္ေပသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေတာင္သူေခၚ ပအို၀္း

တိုင္းရင္းသားတို႔သည္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ တစ္မ်ိဳးတည္းမဟုတ္ပဲ သီးျခားတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ ေလမည္ဟု ယူဆဖြယ္ရာျဖစ္ေပသည္။