ပအို၀္းသမိုင္း

   ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕တြင္ပအုိ၀္းတိုင္းရင္းသား၆၇%ေနထိုင္၏ ဤၿမိဳ႕နယ္တြင္အဓိကထား၍ရြာတည္ၾကသည္ကိုေတြ႔

ရသည္။စမ္းေရႏွင့္ကန္ေရကိုသာအဓိကထားေသာက္သံုးၾကသျဖင့္လည္ပင္းႀကီးေရာဂါျဖစ္ပြားသူမ်ားကိုေတြ႕

ရသည္။ေက်းရြာမ်ားကိုလည္းလႈိင္းထလြင္ျပင္၏ထိပ္ပိုင္း (ေတာင္ကုန္းထိပ္)တြင္အမ်ားအားျဖင့္ေတြ႕ရသည္။

လႈိင္းထလြင္ျပင္ႏွစ္ခုဆံုရာအရပ္တြင္ ၿခံလုပ္ငန္းရွိသည္။

     ၀ါးအိမ္မ်ားၿပီး၊ေျခတံရွည္အိမ္မ်ား၏အိမ္ေအာက္ထပ္တြင္တိရစာၦန္မ်ားကိုထားရွိသည္။အိမ္ကို သက္ကယ္အင္ဖက္မ်ားျဖင့္မိုးၾကသည္။၀ါးျဖင့္အခင္းအကာျပဳလုပ္ၾကသည္။ျပတင္းေပါင္လည္းနည္း၏ သို႔ေသာ္အလင္းေရာင္ရရွိေရးအတြက္အိမ္အမိုးတြင္မွန္မ်ားတပ္ထားၾကသည္။အိမ္မ်ားတြင္လည္းအဖီမ်ား

ေမာ့ေလာင္းေခၚလက္ဖက္လွန္းစင္မ်ားျပဳလုပ္ထားၾကသည္။ အိမ္မ်ားကို၀င္းၿခံခတ္ထားျခင္းမရွိေပ။

           ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အမ်ားအားျဖင့္အနီေရာင္ေျမသားရွိ၏ ေျမလည္းသိပ္မပြေပ။ေျမေစးအေတာ္အ

သင့္ပါ၀င္၏ မိုးနည္းသျဖင့္လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးမႈမရွိေပ။ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ေျမပဲ၊အာလူး၊ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ပဲပုပ္၊ႀကံ၊ဟင္း

သီးဟင္းရြက္ေလာက္ကိုသာစိုက္ပ်ိဳးၾက၏

      ေက်းရြာထြက္ကုန္မ်ားကို ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔တိုက္ရိုက္တင္ပို႔ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေက်းရြာမ်ားသည္ ေတာင္

ႀကီး၊ဆီဆိုင္၊လိြဳင္ေကာ္ကားလမ္းမႀကီးသို႔ လမ္းမ်ားဆက္သြယ္ေဖာက္လုပ္ထားသည္။ ဤၿမိဳ႕နယ္တြင္ထင္

ရွားေသာေက်းရြာမ်ားမွာ လြယ္ပြတ္ရြာ၊ေလြပူရြာ၊ေကာင္ေကရြာ၊ပင္တရာရြာ၊ဒိုတန္ရြာ၊တီကတူရြာ၊ေမြေတာ္

ရြာ၊တဆံုရြာ၊ဘန္႕ကန္ရြာ၊ေဟာ္နန္းရြာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။