စကားပံုမ်ား
ပအို၀္းသမိုင္း လူသားတို႔၏ အသိဥာဏ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏွင့္ အေတြးအေခၚ အဆင္အျခင္ထက္သန္ေရး၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ နားလည္မႈ တိုးပြားေရးအတြက္၊ နည္းျပလမ္းညြန္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ၏ ထိုအထဲတြင္ စကားပံုမ်ားလည္းပါ၀က္ပါသည္။ စကားပံုမ်ား သည္လူတို႔၏ အသိအျမင္ ထက္သန္ေစေရးတြင္ ထိေရာက္ေသာ လမ္းညြန္နီတိပင္ျဖစ္၏ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ လူမ်ိဳးအသီးသီးတြင္ စကားပံုမ်ားရွိၾက၏ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔တြင္လည္းရွိ၏ တိုင္းရင္းသား အသီးသီးတြင္လည္းရွိ၏
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔တြင္လည္း ရွိ၏ စကားပံုမ်ားကို ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔က ေငါင္းတိြဳင္ (ပံုခိုင္းစကား) ဟုေခၚသည္။ပအို၀္း စကားပံုမ်ားသည္ ပအို၀္းတိုင္းရင္သားတို႔၏ ေနထိုင္ရာေဒသ၊ ဆက္ဆံရသည့္ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေနထိုင္စားေသာက္မႈ ဓေလ့ထံုးစံ ၊အေတြးအေခၚ ၊ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈတို႔အေပၚ အေျခ တည္၍ ေပၚေပါက္လာခဲ့ၾက၏
အခ်ိဳ႕ပအို၀္း စကားပံုမ်ားသည္ ၀တၳဳပံုျပင္မ်ားကလည္းေကာင္း၊ ကဗ်ာလကၤားမ်ားမွ လည္းေကာင္း၊လူပ်ိဳ လွည့္စကားမ်ားမွ လည္းေကာင္း ဆင္းသက္ေပါက္ဖြားလာၾကသည္။အခ်ိဳ႕မွာ နႈတ္ေဆာ့၍ ေျပာဖန္မ်ားရာမွ စကားပံုမ်ား အျဖစ္ ကူးေျပာင္းသည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။
ပအို၀္းစကားပံုသည္ ၄င္းတို႔၏ လူေနမႈစနစ္ကို လည္းေကာင္း ၊ ဓေလ့ထံုးစံကိုလည္းေကာင္း၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆကိုလည္းေကာင္း လုပ္ခင္း ကိုင္ခင္းႏွင့္ ပက္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ကို လည္းေကာင္း ေဖာ္ျပေနၾကသည္။ ပအို၀္းကားပံုမ်ားသည္ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆို သကဲသို႔ စိတ္၀င္စားဖြယ္လည္းေကာင္း ၏ ပအို၀္းစကားပံုမ်ားသည္ ေလ့လာဗဟုသုတ ရႏိုင္ေစရန္ စုေဆာင္းရရွိသမွ် ပအို၀္းစကားပံုမ်ားကို ျမန္မာဘာသာသို႔ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
(၁) ေျမအိုးႏွင့္ေၾကးအိုး တိုက္လွ်င္ ေျမအုိးသာကြဲမည္။
(၂) ငါးေၾကာင္ဟင္းကိုစားၿပီးလွ်င္ ၊ ခရုဟင္းရည္ျပယ္ကို စားခ်င္မည္မဟုတ္
(၃) ရြာျပင္မွေႀကြ ပန္းကန္ ကိုထည့္စားေသာ္လည္း ရြာတြင္းမွ ေျမခြက္ကို မမွီ
(၄) နည္းနည္းစားလွ်င္ ေရရွည္စားရသည္ ၊ မ်ားမ်ားစားလွ်င္ ေရရွည္မစားရ
(၅) ညစ္ပတ္ေပေရေနသည္ကို ေရက သန္႔စင္ေပးသည္။ ကၽြႏု္ပ္ တို႔ကို ေကာင္းေအာင္ သြန္သင္ညြန္ ျပ
သည္မွာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား ျဖစ္သည္။
(၆) ရေလ၊လိုေလ၊အိုတေစၦ မရွိေလေလ ဂရုမစိုက္ေလေလ
(၇) ကမၻာမီးေလာင္ေသာ္လည္း ေညာင္ပင္ႀကီး ခုႏွစ္ပင္ျမင္ႏိုင္သည္။
(၈) တံစဥ္ကဲ့သို႔ေကာက္ေကြ႕သည္
(၉) ကုတ္ကူငွက္သို႔ က်င့္သည္
(၁၀) ယုန္က က်ားကို ညာသည္ ၊ ျမင္းက ကၽြဲကိုညာသည္
(၁၁) ေရထဲသို႔ မ၀င္ခင္ တုတ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အရင္တိုင္းၾကည့္ပါ
(၁၂) ေလာကတြင္ အေကာင္းခ်ည္းသက္သက္ ဟူ၍ မရွိႏိုင္
(၁၃) မိုးနဲေရာက္ေရာက္ ငါ့ေလွ ငါေလွာ္မည္
(၁၄) ေရလိုေအး၍ စမ္းေရလိုေပါ့ပါးေစသည္
(၁၅) က်ီးအာသီးမွာ အခြံသာလွ၏
(၁၆) ၾကက္ဥေက်ာက္တံုးေပၚ က်က ၾကက္ဥကြဲသည္ ေက်ာက္တံုးေပၚၾကက္ဥက်လွ်င္လည္း ၾကက္ဥကြဲသည္
(၁၇) စာေပသည္ လူငယ္တို႔၏ မ်က္စိလည္းမည္၏ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းလည္းျဖစ္ ၏
(၁၈) ထိုသူေသသြားလွ်င္ ထိုသူ၏ မေကာင္းေသာအေၾကာင္းကိုမေျပာပါႏွင့္
(၁၉) ဆင္းရဲက်ပ္တည္းသည့္ ေနရာတြင္ ၾကာရွည္စြာမေနပါႏွင့္ ၊ စီးပြားရွာလြယ္သည့္ေနရာကိုေနပါ
(၂၀) ကိုယ္ေပၚတြင္ သူတရားရွိမွ သူေတာ္ေကာင္း စာရင္း ၀င္ႏိုင္သည္
(၂၁) ၀ီရိယသည္ ပ်င္းျခင္းကိုႏိုင္သည္ ပ်င္းလွ်င္လည္း ဆင္းရဲသည္ဟု မညည္းညဴပါႏွင့္
(၂၂) လူ႕ဘ၀သည္ အဖိုးတန္၏ ဆင္ဆင္ခ်င္ခ်င္ ျဖင့္ေနသင့္ ၏
(၂၃) ယထာ၀ါဒီ တရားက ေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္သြားပါ
(၂၄) တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္ေတာင္(၂)ေပ မဲနယ္ေတာင္ ဘယ္သြားမလဲ၊ တစ္ေန႔နည္းနည္းႀကိဳးစား၍ လုပ္သြားပါ
ၿပီးစီးပါလိမ့္မည္။(မဲနယ္ေတာင္မွာ ဟိုပံုးၿမိဳ႕နယ္တြင္ရွိသည္။)
(၂၅) ပစၥည္း ဥစၥာရံႈးလွ်င္ျပန္ရသည္ လူရံႈးလွ်င္ ျပန္မရပါ
(၂၆) ပညာဗဟုသုတရွာရာတြင္ ေငြကုန္မွာ မႏွေျမာပါႏွင့္
(၂၇) မည္သည့္အရပ္သို႕သြားသြား ဂုဏ္ငါးပါးကို မေမ့ပါႏွင့္
(၂ဂ) ခ်မ္းသာႀကြယ္၀ေသာ္လည္း မာန မေထာင္လြားပါႏွင့္
(၂၉) မည္မွ်ဆင္းရဲပါေစ၊ သစၥာတည္တည္ထားပါ
(၃၀) စည္းကမ္းဟူသည္ ကၽြႏုပ္တို႔လူသားတို႔၏ တန္ဖိုးျဖစ္သည္
(၃၁) စည္းကမ္းေကာင္းမွ ခ်မ္းသာႏိုင္သည္
(၃၂) စည္းကမ္းမရွိလွ်င္ စာေပ၊ဥာဏ္ပညာကိုရွာေဖြ ဆည္းပူးေသာ္လည္း တတ္မည္မဟုတ္
(၃၃) စည္းကမ္းကို ရိုေသပါ၊ အလုပ္သည္ အခ်ိန္ကို ရိုေသ၏
(၃၄) အေရးႀကီးေသာ ကိစၥကို ျဖည္းျဖည္းစဥ္းစားၿပီးမွ ေသခ်ာစြာလုပ္ပါ
(၃၅) ေငြျဖဳန္းတီးျခင္းသည္ အတတ္ပညာမဟုတ္
(၃၆) မာနႀကီးျခင္းႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကို ကုစားျခင္းကို ကုစားရန္ ေဆးမရွိ
(၃၇) ေျမကို၀ယ္လိုလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ၀ယ္ပါ မိန္းမယူလွ်င္ ျဖည္းျဖည္းစဥ္းစားပါ
(၃၈) လူတိုင္းသည္ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း အေကာင္းကို လုပ္သြားပါက ေနကုန္သြားလွ်င္ ေန႔ေကာင္ေန႔ျမတ္ပင္
ျဖစ္သည္။
(၃၉) ကံ ကံ ဟု ဆိုသည္မွာ အျခား ပင္မဟုတ္ အလုပ္ပင္ျဖစ္သည္
(၄၀) အမ်ားေကာင္းမွ အက်ိဳးရသည္
(၄၁) စပါးဖ်င္းမွ ဖ်ာျပင္ထြက္သည္
(၄၂) စကားေျဖာင့္ၾကားရခက္၊သစ္ပင္ေျဖာင့္တက္ရခက္
(၄၃) ဦးပဥၨင္း လူထြက္သည္ ဘာမွ်နားမလည္ ဘုန္းႀကီးလူထြက္သည္ အသည္းႏံုသည္
(၄၄) စည္းကမ္းမရွိလွ်င္ က်န္းမာသန္စြမ္းမႈ ရႏိုင္မည္မဟုတ္
(၄၅) ကုန္းျမင့္ေရမတင္၊ဂုဏ္ျမင့္လူမခင္
ဤ စကားပံုမ်ားမွာ စာေရး သူေလ့လာစုေဆာင္းရသမွ်သာျဖစ္သည္။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ စကား ေျပာသည့္အခါ စကားပံုမ်ားကို အေတာ္မ်ားမ်ား ထည့္သြင္း သံုးႏႈန္းေျပာဆိုၾကသည္ကို ေလ့လာေတြ႔ ရွိရပါသည္။ ပအို၀္းစကားပံုမ်ားကို ပအို၀္းဘာသာျဖင့္ ေလ့လာပါက စကားပံုမည္ကာ မတၱမဟုတ္ပဲ ကာရန္အခ်ိတ္အဆက္ပါသည္ကို ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါသည္။
စကားပံုမ်ားသည္ စကားေရးသားရာတြင္ လည္းေကာင္း စကားေျပာဆိုရာတြင္လည္ေကာင္း အသံုး၀င္လွ၏ အခ်ဳိ႕စကားပံု မ်ားမွာ လူတို႔အား အမွားမွ သည္အမွန္ သို ႔ေရာက္ေအာင္ သြန္သင္ ညြန္ျပေပးေလသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ စကားပံုမ်ားကို ဆံုးမစကားမ်ား ဟု ဆိုႏိုင္ေလာက္၏ အခ်ိဳ႕စကားပံုမ်ားမွာ ေလာကသဘာ၀ အေၾကာင္းအခ်င္းရာမ်ားကိုေဖာ္ျပရာ အသိပညာ ဗဟုသုတလည္း ရေစပါသည္။
ပအို၀္း စကားပံု မ်ားကို ေလ့လာ ရျခင္းအားျဖင့္၊ စကားေျပာရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ အေထာက္အကူ ရေစႏိုင္ သည့္အျပင္၊စာဖတ္သူတို႔ဖို႔ တစ္ဘက္ တစ္လမ္းမွ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ား ရႏိုင္ပါသည္။
Labels: ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္စာေပ
0 comments: