ပအို၀္းသမိုင္း

ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ က်င္းပၾကသည့္ ရာသီပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ေ၀ဟင္ယံ၌ အိုးစည္သံမ်ား ေဗထံု ေဗထံုကို ၾကားရ
ၿမဲျဖစ္၏ ရွင္ျပဳပြဲ၊ဒံုးလြတ္ပြဲ၊စာေရးတံပြဲ၊သီတင္းကၽြတ္ ပြဲေတာ္ ကထိန္ခင္းပြဲ စသည့္ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ အိုးစည္ သံမ်ား ေမာင္းသံမ်ားကို ၾကားရၿမဲျဖစ္ေလသည္။ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားတို႔က ရွမ္းအိုးစည္ႏွင့္ တြဲဖက္၍ ကိႏၷရီအက တိုးနယားအက ၊ဓားသိုင္းအကမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကေလ့ရွိၾကသည္။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔ကမူ ဓားသိုင္းအကျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသားေရာ ၊အမ်ိဳးသမီးပါ ကဗ်ာရြတ္ဆို၍ ကဗ်ာအဆံုးတြင္ နယ္ေဟြး  နယ္ေဟြး ျဖင့္အဆံုးသတ္ကာ ဘယ္လက္ေျမာက္ကာ၊ ညာေျခခ်၍ လည္းေကာင္း ကေလ့ရွိၾကသည္။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔၏ အကသည္ အမ်ိဳးသားဟန္ပါၿပီး ရင္းႏွီးျခင္း စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း  သရုပ္ကိုေဆာင္၏ရွမ္းအိုးစည္ တီးျခင္းကိုရွမ္းျပည္နယ္တြင္ေနထိုင္ၾကသည့္ ရွမ္း၊ပအို၀္း၊ပေလာင္၊အင္းသားတို႔ေလာက္သာ တီးမႈတ္ခံုမင္းျခင္းမ်ား ၏ရွမ္းအုိးစည္တီးရာတြင္  ရွမ္း၊ပေလာင္၊အင္းသား၊ဓႏု တို႔တီးဟန္မွာသြက္ၿပီး ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႔ တီးဟန္မွာေႏွးသည္ကို ေတြ႔ရ၏
ရွမ္း၊ပအို၀္၊ပေလာင္၊အင္းသား၊ဓႏု  လူမ်ိဳးတို႔သည္ ရွမ္းအိုးစည္ႏွင့္ဖြဲဖက္ ၍ မိမိတို႔ရိုးရာအကမ်ားႏွင့္ ရိုးရာဓား
သိုင္းအကမ်ားကို သရုပ္ေဖာ္ကေလ့ရွိၾကသည္။ယခုအခါ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔၏ စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈထိန္း
သိမ္းျမင့္တင္ေရးအဖြဲ႕က ရိုးရာအကမ်ားအျပင္ ေခတ္သစ္အကမ်ားကိုလည္း ရွမ္းအိုးစည္ႏွင့္တြဲဖက္၍
တီထြင္ကလာၾကသည္ကို ေတြ႕ရ၏