ပအို၀္းသမိုင္း

ခူးၿပီးသည့္ လက္ဖက္ရြက္ႏုမ်ားကို တခ်ိဳ႕ “ ေပါင္း ” ၍ျဖစ္ေစ၊ ျပဳတ္၍ျဖစ္ေစ ေလွာ္ၾကသည္။ ပင္လံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ လက္ဖက္လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္သည့္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသား တို႕က လက္ဖက္ေျခာက္ ျပဳလုပ္ရန္ ရြက္ႏုမ်ားကို “ ေပါင္း ” သည္က မ်ားေလသည္။ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ “ ေလွာ္ ” သည္က မ်ားေလသည္။ ေပါင္း၍ျပဳလုပ္သည့္ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္၏။

ေပါင္းၿပီး (၀ါ) ေလွာ္ၿပီး (၀ါ) ျပဳတ္ၿပီးသည့္ လက္ဖက္ရြက္ႏုမ်ားကို ေပ်ာင္းအိလာေစရန္ ဖ်ာေပၚတြင္ လက္ျဖင့္နယ္ရ၏။ နယ္ၿပီးသည့္အခါ ေနလွန္းရသည္။ ေနလွန္းၿပီး မေျခာက္မီ တစ္ခါထပ္နယ္ရသည္။ ဤနည္းအတိုင္း သံုးႀကိမ္သံုးခါ နယ္ပါက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။

ဤသို႕ေနလွန္း၍ ေျခာက္ၿပီးေသာအခါ ရရွိသည့္ လက္ဖက္ေျခာက္သည္ “ ေသး - က်စ္ - လိမ္ ” ပါက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ “ ေသး - က်စ္ - လိမ္ ” ေသာ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ ေရွးက ေစာ္ဘြားတို႕၏ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးႏွင့္ တူသျဖင့္ “ ေစာ္ဘြားႏႈတ္ခမ္းေမႊး ” ဟု နာမည္ပညတ္ ေခၚေ၀ၚၾကသည္။ ေစာ္ဘြား ႏႈတ္ခမ္းေမႊး လက္ဖက္ေျခာက္ထဲတြင္ အျဖဴေရာင္ လက္ဖက္ေျခာက္ ပါပါက အေကာင္းဆံုးျဖစ္၏။ အျဖဴေရာင္အေျခာက္မွာ အညြန္႕ျဖစ္သည္။

ခူးယူရရွိသည့္ လက္ဖက္ရြက္ႏုကို ေပါင္း၍ျဖစ္ေစ၊ ေလွာ္၍ျဖစ္ေစ၊ ျပဳတ္၍ျဖစ္ေစ လက္ဖက္လုပ္ပံုလုပ္နည္းမွာ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ ေပါင္း၍ ျပဳလုပ္သည့္ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ အေကာင္းဆံုး လက္ဖက္ေျခာက္ ျဖစ္သည္။ ေပါင္း၍ ျပဳလုပ္သည့္ လက္ဖက္ေျခာက္ကို ေရေႏြးၾကမ္းအိုးထဲတြင္ ေရေႏြး သံုးႀကိမ္ ေလးႀကိမ္ ေလာင္းၿပီးေသာ္လည္း အရည္မေျပာင္းေပ။ ရြက္ႏုမ်ားကို ျပဳတ္၍ျပဳလုပ္သည့္ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ ေရေႏြးႏွစ္ႀကိမ္ ေလာင္းၿပီးပါက အရည္ေျပာင္းသြားေလသည္။ ရြက္ႏုမ်ားကို ေလွာ္၍ျပဳလုပ္သည့္ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ ရြက္ႏုမ်ားကို ျပဳတ္၍ျပဳလုပ္သည့္ လက္ဖက္ေျခာက္ထက္ ေကာင္း၏။ သို႕ေသာ္ ရြက္ႏုမ်ားကို ေပါင္း၍ျပဳလုပ္ေသာ လက္ဖက္ေျခာက္ကို မမီေခ်။

ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႕ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္ေသာ လက္ဖက္ေျခာက္မ်ားအနက္ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕နယ္ “ ေဆာင္းစီးရြာထြက္ လက္ဖက္ေျခာက္ႏွင့္ ပင္လံုအေနာက္ဘက္ ေနာင္ေတာင္ ” လက္ဖက္ေျခာက္တို႕မွာ အေကာင္းဆံုးဟု ေက်ာ္ၾကား၏။ လူႀကိဳက္မ်ား၏။ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို႕ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္ေသာ လက္ဖက္ေျခာက္မ်ားကို ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မေစ်းတြင္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို႕ပင္ ေရာင္း၀ယ္ျဖန္႕ျဖဴးလ်က္ ရွိသည္။