ပအို၀္းသမိုင္း

ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို႕သည္ သားရတနာမ်ား ထြန္းကားလာလွ်င္ ရွင္ျပဳေရးကို အေလးထားၾကသည္။ သားသမီး မထြန္းကားပါက၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟ တစ္ဦးဦး၏ သားကို ရွင္ျပဳေပးၾက၏။ မိမိတို႕ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားေသာ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားသည္ မိမိတို႕၏ ရင္ေသြးငယ္ လူမမယ္ ရွင္ျပဳရန္ဟု ယူဆၾကသည္။ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို႕သည့္ ရွင္ျပဳပြဲကို “ ပြယ္ပန္ ” ဟုေခၚ၏။

ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို႕သည္ ရွင္ျပဳပြဲကို တစ္ဦးတည္း က်င္းပျခင္း မရွိေပ။ ေငြေၾကး တတ္ႏိုင္က မတည္ၿပီး၊ အရြယ္ေရာက္သူ ေယာက်္ားေလးမ်ား အားလံုးကို စုေပါင္း၍ သက္ဆိုင္ရာ မိဘရွင္မ်ားႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ား ၀ိုင္း၀န္းကာ ရြာလံုးကၽြတ္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရြာတစ္ရြာတြင္ ရွင္ျပဳပြဲ တစ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ငါးႏွစ္မွ ခုနစ္ႏွစ္အထိ ေစာင့္စားၾကရသည္။

ရွင္ျပဳပြဲကို လယ္ယာလုပ္ငန္းအၿပီး အလုပ္အားသည့္ တေပါင္း တန္ခူးလမ်ားတြင္ က်င္းပၾကသည္။ ရွင္ျပဳပြဲ တစ္ခါျပဳလုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ တစ္ႏွစ္ခန္႕ ၾကာေအာင္ ျပင္ဆင္မႈ ျပဳလုပ္ၾကရသည္။ ရွင္ျပဳပြဲသည္ ခုနစ္ရက္ခန္႕ၾကာၿပီး ခမ္းနားစြာ က်င္းပၾကသည္။ ရွင္ျပဳပြဲ တစ္ခါျပဳလုပ္လွ်င္ ရွင္ေလာင္းေပါင္း အပါး (၅၀)မွ (၃၀၀)အထိ ရွိတတ္ၾက၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို႕၏ ရွင္ျပဳပြဲသည္ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းကို ေဖာ္ျပေနေပသည္။